Koffie van Paul

Het koffiezetapparaat is onbruikbaar omdat de koffiekan gisteravond sneuvelde. Ik heb es nagedacht.
Het apparaat houdt een stopcontact bezet dat eigenlijk onmisbaar is. Ook het ruimtebeslag, in een kostelijke hoek van de keuken, is aanzienlijk. Het ding staat dus in de weg. Maakt herrie bovendien.

Op reportage voor het Journaal werd ik vaak, gastvrij en vriendelijk, voor de keuze gesteld: koffie of thee. Ik koos bijna altijd koffie. Tegen beter weten in. Want dan moet die meestal nog gezet worden en verstoort het indringende gepruttel de opname.

De koffiekan aan gruzelementen. Wat een geluk. De oude melita-filter-houder heb ik tevoorschijn gehaald, de thermoskan schoongespoeld. Het opgieten van water in het filter bleek warempel aangenaam rustgevend.
Achter de laptop drink ik nu heel tevreden mijn eerste kop ouderwetse filterkoffie. Koffie zoals onze vriend Paul van Tongeren die altijd maakte.
Zijn koffie was onovertroffen.
Ik hoor hem brommen: ‘aan zo’n apparaat heb je niks. Staat alleen maar in de weg.’
Je had gelijk Paul.
‘Zoals altijd’, zou je gezegd hebben.

image2 (2)